Zrozumieć “śpiocha”
Użycie określenia “śpioch”, sugeruje, że użytkownik nie ma pojęcia o stanie umysłu osoby nieświadomej.
Osoba jest nieświadoma, ponieważ nowe informacje są zbyt niepokojące, aby dotrzeć do jej świadomości. Czyli: ich wyższych świadomych i intelektualnych poziomów funkcjonowania.
Nie rozwinęły się u nich zdolności umysłowe do tolerowania niepokoju. Nie pojawia się on w świadomości, aby mogli ocenić nową informację. Traktowany jest jako niebezpieczny i zagrażający życiu. Bronią się przed nim za pomocą negacji, blokując go. Dzieje się to pod świadomością i wszystko, co świadomie od nich pochodzi to: “Nie” lub zaprzeczenie nowej informacji: unikanie, wyśmiewanie i ośmieszanie jej i każdego, kto ją wypowiada.
Grupa podobnie nieświadomych ludzi wzmacnia ten opór. Jest to rzeczywistość dla tej grupy.
Zwiększenie poziomu lęku i dyskomfortu zwiększy ich opór.
Jeśli termin “śpioch” jest używany przez “świadomych”, to fantazją jest, że wszystko co trzeba zrobić, to “obudzić ich”.
Jest to luksus, który mogą mieć tylko “świadomi”, ponieważ mają zdolność do zmierzenia się z nową informacją. Oczekuje się, że osoba nieświadoma będzie miała taką samą zdolność jak osoba świadoma.
Nie mają. Dlatego właśnie są nieświadomi. I pozostają nimi, pomimo coraz większej ilości informacji, które są blokowane raz za razem, ponieważ po prostu zwiększają ich niepokój poza akceptowalne granice, a ich umysł traktuje je jako śmiertelne zagrożenie i blokuje je.
Nie zwiększasz wydolności przy silniejszym lub większym lęku. Ma to odwrotny skutek. Zwiększa opór. Jest to dla nich życie lub śmierć i ich mentalnym środkiem ochrony ich życia umysłowego jest niszczenie nowych informacji wywołujących lęk, zanim dotrą do ich świadomości.
Widzimy więc, że “świadomi” pokazują, że tak naprawdę nie są świadomi stanu umysłu nieświadomych. Są niepomni na mechanizmy mentalne z tym związane.
Jak więc pomóc nieświadomej osobie rozwinąć zdolność do zmierzenia się z tym, co dla niej jest groźbą śmierci? Tak, paradoksalnie, nowa informacja, którą chcemy przekazać nieświadomym, dotyczy tego, że obecnie grozi im śmierć i że uświadomienie sobie tego może dać im jakąś metodę uniknięcia tego. Ale nie tak to widzą.
Mogą być narażeni w nieskończoność na cierpienie bez rozwijania zwiększonej zdolności do tolerowania nowych informacji.
Dlaczego media i fake news, używane przez Klikę, działają?
Inżynieria percepcji, tworząc iluzję masowego bezpieczeństwa po zademonstrowaniu masowego zagrożenia. To zaprzęga niepokój jednostki, który napędza ją w pożądanym kierunku. Jeśli jednostka czuje, że cała grupa, do której należy, podąża tą samą drogą, to również zmniejsza jej poziom niepokoju. Nie zwiększa to jednak ich zdolności do tolerowania nowych, przerażających informacji. Zmniejsza poziom zagrożenia poprzez reakcję grupy do tolerowanego poziomu i zastępuje przerażające zagrożenie życia lub śmierci postrzeganym ratunkiem. Tak długo jak trzymają się narracji KABALU. Innymi słowy, nieświadoma jednostka przyjmuje “szczepionkę”.
“Chronią” się przed tym, co zostało przedstawione jako: zagrożenie śmiercią, poprzez przyjęcie niebezpiecznego zastrzyku.
Jeśli mówimy do nich z nowymi informacjami, a oni zwracają na nie uwagę, stają się niechronieni przed swoim lękiem. Jeśli nam zaufają, ich niepokój może zmniejszyć się do znośnego poziomu bez ponownego zamykania świadomości. Mniej lęku, mniejsza potrzeba obronnej odporności psychicznej.
Jeśli dostrzegą, że coraz więcej ludzi wokół nich umiera i połączą to z zastrzykiem, to co zrobią? Jeśli to zwiększy poziom zagrożenia, by zarejestrować się jako niebezpieczeństwo i pokona ich obronę, mogą wpaść w panikę lub zdekompensować się w inny sposób.
Ból i cierpienie przełamują mechanizmy obronne jednostki przed lękiem. Ale to pozostawia je bez ochrony przed ich ekstremalnym lękiem.
Nieświadomi wykorzystują w pełni swoje obronne mechanizmy psychiczne. W obliczu dalszego ekstremalnego nacisku, prawdopodobnie zostaną one przytłoczone. To może wytworzyć pęknięcia lub je złamać. Może się to wyrażać jako skrajności przemocy fizycznej lub emocjonalnej, uzależnienia, unikania, atakowania; nasilone choroby i zachowania chorobowe.
Cel zapobiegania przemocy i zawirowaniom poprzez przedłużanie cierpienia “aby ich obudzić”, może spowodować efekt odwrotny do pożądanego. Mogą się nigdy nie obudzić. Mogą się po prostu załamać.
Potrzebują przywództwa, które zrozumie ich problem. Bez tego nie ma konstruktywnego wyniku.
Dr Richard Prytula
Psychiatra/Psychoanalityk
Listopad 2022 r.